മനസ്സിന്‍റെ വാക്കുകള്‍
കുഞി ളം കാറ്റെന്‍റെ നെറുകില്‍ തഴുകുമ്പോ ളും
ഹൃത്തില്‍ തീക്കനല്‍ ചുടു കട്ടകളായി
എന്താണെന്നറിയില്ല യെന്‍ തൂലികയില്‍
നിന്നുതിരുന്നൂ വിഷാദം മാത്രം
രാത്രി തന്‍ യാമങ്ങളില്‍ കേള്‍ക്കുന്നു,
അങ്ങകലെ നത്തുകള്‍ തന്‍ കരച്ചിലുകള്‍
അറം പറ്റിയയാവാക്കുകള്‍ മുഴങ്ങിടുന്നു യെന്‍
ചെവികളില്‍ പേര്‍ത്തും പേര്‍ത്തും
ഓടിയൊളിക്കുവാന്‍ നോക്കി നിന്നാ മുഴക്കത്തില്‍ നിന്നും
നിഷ്ഫലം ,അലിന്ഹു ചേര്‍ന്നു ഞാനതില്‍ ത്തനെ
ഒരു ചെറു ശലഭമായ്‌ മാറിയിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍
പാറിയക ന്നേനെ ഈ ഭൂവില്‍ നിന്നും
കാത്തിരിപ്പു ഇനി ഞാന്‍
കാലമാം യവനികയ്ക്കുള്ളില്‍ മറഞീ ടുവാന്‍
